Ik vertrek regelmatig een periode naar het buitenland om te werken in een lokaal ziekenhuis. Daardoor ben ik tijdens de feestdagen ver weg van familie en vrienden. Dit jaar vier ik oud & nieuw op het zonnige Curaçao.
Ik vertrek regelmatig een tijdje naar het buitenland om daar in een lokaal ziekenhuis te werken. Door de pandemie vielen wat mooie plannen eerder dit jaar in het water, maar nu kan ik eindelijk mijn koffers weer pakken!
Je observeert je patiënt en kan er niet de vinger op leggen wat er aan de hand is. Ondanks dat de parameters in orde zijn, vertelt je onderbuikgevoel dat er iets goed mis is. Toch is het niet altijd makkelijk om dat gevoel te delen met collega’s en artsen.
Sinds kort werk ik weer in de flexpoule, waardoor ik niet altijd meer alle kennis paraat heb. Sommige situaties blijven je wat langer bij dan normaal. Je blikt terug op je eigen handelen en twijfelt misschien of je het juiste hebt gedaan.
Ik zie mijn jonge collega worstelen en ik merk dat het me aangrijpt. Ik ga daarom het gesprek met haar aan en vertel over mijn ervaringen als beginnend verpleegkundige. Dat ook ik in het begin aan mezelf twijfelde.
In het ziekenhuis kan je altijd een beroep doen op de collega’s uit het team. Maar wat als je dat niet hebt en je ook nog eens in een vreemd land werkt? Verpleegkundige Irene maakte dit mee tijdens haar eerste week in Thailand.
Vaak begint je carrière in de zorg op de afdeling waar je afstudeerde of ga je eerst meer ervaring opdoen in de flexpoule. Na tien jaar kies ik er nu juist bewust voor om via de flexpoule aan de slag te gaan.
Verpleegkundige Irene heeft een enorme passie voor reizen. Het liefst zou ze in het buitenland een tijdje aan de slag willen als verpleegkundige. Ze vertelt wat er allemaal bij komt kijken als je dat wil regelen.
Via een detacheringsbureau terugkeren naar mijn oude afdeling zou lastig zijn. Het zou me wellicht wel meer mogelijkheden bieden om te reizen, met daarbij een hoger salaris.
De droom om voor langere tijd naar het buitenland te gaan werd steeds groter. Geen enkele werkgever staat te springen om je steeds onbetaald verlof te geven, dus werd het tijd voor een structurele oplossing.