Ik doe dit werk met veel liefde en passie en daarvoor verwacht je niet direct om waardering terug te krijgen van de cliënten. De zorg die je geeft is onvoorwaardelijk, dus het is enorm bijzonder als zij je willen verrassen.
De coronacrisis is voor iedereen een ontzettend lastige periode. Steeds meer mensen hebben last van eenzaamheid. Op mijn werk in de verslavingskliniek zie ik de coronamaatregelen nog harder inslaan.
Bij stages in de verslavingszorg is het heel belangrijk dat studenten goed begeleid worden. De manier van werken is heel anders en hun grenzen worden op de proef gesteld. Een uitdagende plek waar ze ook veel over zichzelf leren.
Als verpleegkundige kom je ongetwijfeld ook in situaties terecht die je onbekend zijn. Het kan dan lastig zijn om te weten hoe je het beste kan handelen. Door dicht bij je gevoel te blijven, kom je vaak al heel ver.
Wanneer ik mensen vertel dat ik verpleegkundige ben in de klinische verslavingszorg, krijg ik vaak bewonderende blikken. Ik denk dat veel mensen een verkeerd beeld hebben van de cliënten die bij ons opgenomen zijn.
Als verpleegkundige probeer je de grens van afstand en nabijheid altijd te bewaken. Maar door soms iets meer van jezelf te laten zien, kan je ook heel veel bereiken.
Sommige van mijn collega’s vinden Kees irritant. Daarom heb ik voorgesteld om zijn persoonlijk begeleider te zijn. Kees is 63 jaar en opgenomen vanwege een alcoholverslaving. Ik weet niet hoe, maar wij hebben vanaf de eerste dag een klik.